En waarom het zo moeilijk is om het ook echt te doen.
Hoe harder ik aan het werk ben, des te moeilijker vind ik het om mezelf een pauze te gunnen. Terwijl ik het dan juist het hardste nodig heb. Als ik echt lekker – of niet lekker – hard aan het werk ben, maakt niet uit met wat, dan wil ik het allerliefste doorbijten en niet meer loslaten.
Ik liet mezelf behoorlijk gek maken. Als je me volgt weet je dat ik je graag inspireer en help om je eigen bezieling te volgen en je niet mee te laten slepen door de waan van de dag. Niet door alles wat er van buiten op je afkomt. En niet door je eigen gedoe van binnen: je gekmakende gedachten en je verwarrende emoties. Maar tja zoals de kraan bij de loodgieter thuis ook lekt, zo waren de voor mij zo vanzelfsprekende motivatie, inspiratie en enthousiasme ver te zoeken. Ik had mezelf gek laten maken.
We kennen allemaal wel onze lijstjes van ‘ik moet niet zo zeuren’, ‘ik moet al die klussen echt vandaag nog doen’, ‘ik moet toch dat veelbelovende project aanpakken ook al heb ik er eigenlijk geen tijd voor’.
Welke stem spreekt er dan tegen je?
Het is je harde stem.
Het is weer rapportentijd! Deze weken kunnen voor fikse stresspieken zorgen voor leerkrachten. Alle toetsen moeten, vaak ook nog individueel, worden afgenomen, verwerkt, besproken met de IB’er en in het team. En dan heb ik het nog niet over de oudergesprekken gehad die daar natuurlijk op volgen.
Die stapel rapporten zit menig leerkracht aardig op de nek en ik hoor van veel leerkrachten dat het voor hen een sluitpost is. Er wordt ‘s avonds, in het weekend of zelfs in de vakantie aan gewerkt.
Heb je ook last van rapportenstress? Kijk dan eens of een van mijn onderstaande tips je kunnen helpen.
Je zit vast in de maalstroom van je gedachten. Je agenda sleept je van het een naar het ander. Als er dan onverwachte dingen gebeuren of tussendoor dingen van je gevraagd worden voel je je gestrest en vraag je je af hoe je het allemaal gedaan gaat krijgen.
‘Adem is leven’ was een bekend credo in mijn adem- en mindfulnessopleidingen. En dat is natuurlijk ook echt zo. Zonder adem, zonder zuurstof kun je niet leven. Inmiddels roep ik dat zelf ook omdat ik heb ervaren hoeveel het uitmaakt hóe ik adem voor mijn gevoel van rust en focus.
Hóe je ademhaalt bepaalt jouw kwaliteit van leven. Je gevoel van onrust, spanning of stress kun je positief beïnvloeden met je ademhaling. Dat is ook nog eens heel gemakkelijk want je adem is er altijd. Die kun je niet thuis laten liggen of kwijtraken.
Hier in Zwolle ligt nog steeds een lekker pak sneeuw. Geniet je er ook zo van? Of vind je het vooral heel vervelend en ben je in de ban van je negatieve gedachten erover zoals:
‘Bah straks wordt het weer zo’n blubberzooi!’
Of: ‘Ik vind het zo eng die gladheid, ik ga niet de straat op hoor.’
Of misschien breek je je hoofd wel hoe je nu op tijd op je afspraken moet komen?
Hoe vaak snak jij naar een moment van rust midden op je werkdag? En hoe vaak gun jij jezelf dat rustmomentje? Even op adem komen, al is het maar één minuutje op een dag doet al wonderen voor je gevoel van werkdruk en je gevoel van stress.
Eén minimomentje achteroverleunen kan een enorme invloed hebben op de spanningsboog die jij gedurende de dag opbouwt.
Huh?! Zul je wellicht denken? Jij bent toch van ontwikkeling en groei? Hoe kun jij nou tegen goede voornemens zijn?
Ik merk dat goede voornemens zo vaak alleen maar tot meer negativiteit en zelfkritiek leiden. Weet je namelijk hoeveel % van de goede voornemens eind januari al zijn gestrand? 70 tot 80% echt waar! Ik schrik er elke keer weer van. En dat is dus al over twee tot drie weken.
Doe het dus niet of doe het echt goed. En met echt goed bedoel ik vanuit een bewuste reflectie op het afgelopen jaar én op basis van zelfkennis.
De eerste weken na de kerstvakantie wordt er vaak weer extra aandacht besteed aan de groepsregels en de groepsvorming op school. Kinderen zijn er twee volle weken uit geweest, de een heeft veel activiteiten ondernomen, de ander heeft veel gegamed en de meesten zijn lekker laat naar bed gegaan. Dus iedereen – inclusief de leerkracht 🙂 – moet weer aan het nieuwe ritme wennen.