Lees hier mijn blog

Het is weer rapportentijd! Deze weken kunnen voor fikse stresspieken zorgen voor leerkrachten. Alle toetsen moeten, vaak ook nog individueel, worden afgenomen, verwerkt, besproken met de IB’er en in het team. En dan heb ik het nog niet over de oudergesprekken gehad die daar natuurlijk op volgen.
Die stapel rapporten zit menig leerkracht aardig op de nek en ik hoor van veel leerkrachten dat het voor hen een sluitpost is. Er wordt ’s avonds, in het weekend of zelfs in de vakantie aan gewerkt.

Heb je ook last van rapportenstress? Kijk dan eens of een van mijn onderstaande tips je kunnen helpen.

Je zit vast in de maalstroom van je gedachten. Je agenda sleept je van het een naar het ander. Als er dan onverwachte dingen gebeuren of tussendoor dingen van je gevraagd worden voel je je gestrest en vraag je je af hoe je het allemaal gedaan gaat krijgen.

‘Adem is leven’ was een bekend credo in mijn adem- en mindfulnessopleidingen. En dat is natuurlijk ook echt zo. Zonder adem, zonder zuurstof kun je niet leven. Inmiddels roep ik dat zelf ook omdat ik heb ervaren hoeveel het uitmaakt hóe ik adem voor mijn gevoel van rust en focus.

Hóe je ademhaalt bepaalt jouw kwaliteit van leven. Je gevoel van onrust, spanning of stress kun je positief beïnvloeden met je ademhaling. Dat is ook nog eens heel gemakkelijk want je adem is er altijd. Die kun je niet thuis laten liggen of kwijtraken.

Hier in Zwolle ligt nog steeds een lekker pak sneeuw. Geniet je er ook zo van? Of vind je het vooral heel vervelend en ben je in de ban van je negatieve gedachten erover zoals:
‘Bah straks wordt het weer zo’n blubberzooi!’
Of: ‘Ik vind het zo eng die gladheid, ik ga niet de straat op hoor.’
Of misschien breek je je hoofd wel hoe je nu op tijd op je afspraken moet komen?

Hoe vaak snak jij naar een moment van rust midden op je werkdag? En hoe vaak gun jij jezelf dat rustmomentje? Even op adem komen, al is het maar één minuutje op een dag doet al wonderen voor je gevoel van werkdruk en je gevoel van stress.

Eén minimomentje achteroverleunen kan een enorme invloed hebben op de spanningsboog die jij gedurende de dag opbouwt.

Huh?! Zul je wellicht denken? Jij bent toch van ontwikkeling en groei? Hoe kun jij nou tegen goede voornemens zijn?

Ik merk dat goede voornemens zo vaak alleen maar tot meer negativiteit en zelfkritiek leiden. Weet je namelijk hoeveel % van de goede voornemens eind januari al zijn gestrand? 70 tot 80% echt waar! Ik schrik er elke keer weer van. En dat is dus al over twee tot drie weken.

Doe het dus niet of doe het echt goed. En met echt goed bedoel ik vanuit een bewuste reflectie op het afgelopen jaar én op basis van zelfkennis.

De eerste weken na de kerstvakantie wordt er vaak weer extra aandacht besteed aan de groepsregels en de groepsvorming op school. Kinderen zijn er twee volle weken uit geweest, de een heeft veel activiteiten ondernomen, de ander heeft veel gegamed en de meesten zijn lekker laat naar bed gegaan. Dus iedereen – inclusief de leerkracht 🙂 – moet weer aan het nieuwe ritme wennen.

Ben jij al bevangen door de decembergekte? We laten ons vaak zo meeslepen door alle verwachtingen en mooie plaatjes die voorbijkomen. Weet je dan nog wel wat jij echt wil met kerst? Hoe het voor jou en jouw gezin fijn is?

Ik geef je 7 tips om je te helpen je niet gek te laten maken door alle kerstverwachtingen. Zodat jij kerst kunt vieren op een manier die bij jou past.

De decembermaand is eigenlijk een stille en rustige maand. Dat zou je niet zeggen als je om je heen kijkt naar alle overdaad aan feestjes, bijeenkomsten en cadeaus. Wij zijn echter onderdeel van de natuur en net als in de natuur gaat het deze maand over naar binnen keren.

Ik vind deze najaar tijd altijd heel gezellig. Zo aan het einde van zomer kijk ik uit naar de herfst en ik kan erg genieten van deze knusse lichtjestijd. Als ik dat tegen anderen zeg verklaren de meesten me voor gek. ‘Nou geef mij de zomer maar hoor!’ of ‘Ja ik vind dit best gezellig maar ik zit niet te wachten op al die regen en die kou.’

En nee ik zit daar eerlijk gezegd ook niet meteen op te wachten maar ik laat mijn humeur er niet door verpesten. Vroeger wel, dan kon ik daar heel humeurig van worden. Maar tegenwoordig ben ik er eigenlijk nauwelijks mee bezig. Ik verzet me er niet meer tegen. En dat kun jij ook leren.

Sinterklaas is weer in het land. Reden voor een feestje, gezelligheid en verrassingen. Maar ook voor drukte, spanningen en onrust. En temidden daarvan mag jij het voor elkaar krijgen om samen met je klas aan het werk te gaan. Om de aandacht erbij te houden. Hoe doe je dat zonder elke keer voor politieagent te moeten spelen?
Ik help je met een aantal tips en oefeningen om elk moment weer op een relaxte manier rust en aandacht in de klas te creëren.

Piekeren, streng zijn en perfectionisme

“Ik wil graag milder zijn voor mezelf, ik ben soms zo streng.” Een vraag die ik regelmatig hoor van mijn coachklanten of deelnemers. Ze kampen met perfectionisme, met te streng zijn voor zichzelf, met nog van alles moeten doen terwijl de energie eigenlijk op is. Bij een foutje zitten ze zichzelf enorm op de kop en lopen de hele dag op zichzelf te mopperen. Ze piekeren zich suf hoe ze dit hadden kunnen voorkomen, hoe het nog beter kan en hoe ze alles gedaan krijgen.

Vriendelijk zijn voor jezelf, mild zijn, compassie hebben. Dat is wat hen uit deze negativiteit kan bevrijden.

5 tips om eenvoudig elke dag mindful momentjes in je klas te creëren

Voor veel leerkrachten is het vaak een uitdaging om de mindfulnessoefeningen regelmatig in te zetten. Ze hebben een training of coachtraject bij me gevolgd en een map vol met oefeningen gekregen en gaan met goede moed aan de slag.

Deze vraag krijgen we regelmatig van onze cliënten.

Ze willen heel graag aan de slag met het opruimen van de veelheid aan spullen in hun huis, maar ze weten niet waar te beginnen. Op de overvolle zolder? In de schuur? Of in de kelder die volstaat?

Gedachten en aannames

Achter de vraag waar te beginnen zitten ook allerlei gedachten en aannames. Over dat het opruimresultaat meteen perfect moet zijn, dat je eerst allerlei bakken en dozen moet kopen, dat alles meteen moet.

Deze gedachten over het opruimen kunnen er voor zorgen dat het zo overweldigd en groots lijkt, dat je niet begint. Niet weten waar te beginnen brengt je in een soort verlammende toestand, met vaak als gevolg ‘van uitstel komt afstel’.

Veel van de leerkrachten en docenten die ik spreek zeggen dat het contact met de leerlingen een van de dingen was waarom ze leerkracht zijn geworden. Dat dat het ook is wat het werk zo ontzettend leuk maakt. En dat ze het zo graag doen voor die leerlingen.

Geen ruimte voor een gesprekje

Helaas hoor ik ook dat ze dat steeds vaker kwijtraken door de omstandigheden in hun klas of bij hen op school. Dat ze bijvoorbeeld mee moeten gaan in alle onderwerpen en lessen die in de klas aan de orde moeten komen. En dat ze dan geen ruimte voelen om tussendoor een leuke les of fijn momentje met elkaar te creëren.

We leven in een tijd van te veel. We hebben een overload aan spullen met z’n allen. We komen om in onze kleding, we willen de nieuwste snufjes. En we worden er niet écht blij van. We laten ons meeslepen door allerlei digitale prikkels en hebben niet door hoe onrustig en gestrest we ervan worden.

Je gek laten maken

Intussen is je todo lijst nooit af, zit je agenda bomvol en zijn er veel mensen die je lief zijn die je al veel te lang niet hebt gezien.

Plezier in je werk hebben. Wie wil dat nou niet? Fluitend naar je werk fietsen. Vrolijk, stevig en opgeruimd rondlopen. Je competent voelen om welke onverwachte situatie dan ook het hoofd te bieden. We hebben allemaal perioden dat we met meer of met wat minder plezier naar ons werk gaan. Dat is inherent aan het leven, aan hoe jij zelf in je vel zit en aan veranderende omstandigheden om je heen.

Gebrek aan werkplezier

Het wordt problematisch als je al langere tijd met minder of weinig plezier naar je werk gaat. Dan moet je gaan opletten. Door een langdurig gebrek aan werkplezier heb je onvoldoende reserves om de uitdagingen en eisen van je werk op te kunnen vangen. Je gaat meer op de automatische piloot werken, bouwt een muurtje op, laat dingen minder binnenkomen. Je gaat compenseren door te veel te eten, te mopperen, op social media rond te hangen, te netflixen, te laat naar bed te gaan enzovoorts. Je voedt jezelf niet meer op een energie gevende manier en het wordt steeds moeilijker om deze cirkel te doorbreken.

De week kan je soms zomaar overkomen. Je rolt van het een in het ander, je hebt amper tijd om boodschappen te doen. Je graait maar wat bij elkaar in de supermarkt. ’s Ochtends kom je erachter dat je die jurk die je aan had willen trekken nog niet hebt gestreken. En ’s middags belt je zoon je op waarom je niet thuis bent want jullie moesten toch naar de orthodontist.
Help! Je beent het allemaal niet meer bij. De een beleeft dit soort momenten elke week, de ander overkomt dit vooral in de allerdrukste tijden.

Hoe het voor jou ook is, als je graag meer rust in je week wil, meer overzicht wil hebben zodat de dingen je minder overkomen. Kies dan een van onderstaande 7 tips en pas deze een paar weken achter elkaar toe. Maak hem jezelf eigen op jouw manier, dan wordt het jouw gewoonte die bij jou past.

Heb jij ook zo’n vervelend stemmetje in je hoofd dat stelselmatig elke zin begint met: “Ik moet …” Dat niet méér creativiteit in zich heeft dan de variaties: “ik zou eigenlijk moeten …” en: “ik had … moeten doen.”

Dat stemmetje maakt je gefrustreerd, ontevreden, laat je slecht voelen over jezelf, jaagt je op, laat je piekeren. Gek worden we ervan! En toch blijven we die zinnetjes herhalen. We luisteren er zelfs naar.

En hiermee bezorgen we onszelf nog meer onrust en gepieker. Het is nooit goed genoeg. Is het een af, dan moet je alweer het volgende van jezelf. Ben je een keer mooi opgeschoten met je todo-list, dan ga je niet even lekker zitten. Nee dan heb je juist extra tijd over om nog meer te doen van wat er allemaal nog moet. Jippie!

En hoe bevalt het je om weer in je klas te werken en samen met de kinderen te zijn? Ben je helemaal in je element of heb je vooral last van alles wat er moet deze eerste weken? Ik hoor het overal om me heen en ervaar het zelf ook. We zijn weer in de rijdende trein gestapt van het gezin organiseren, het werk opstarten, tijd voor jezelf en je hobby’s maken oh ja en dan had je ook nog je partner, je vriendinnen, je ouders voor wie je zorgt en je bent net begonnen met een nieuwe studie, of een superleuk project dat moet opgestart.

Wil je genieten van een fijne vakantie? Wil je het schooljaar in september weer op je best beginnen? Zorg er dan nu voor dat je met rust je vakantie ingaat. Ik heb 5 tips voor je.

Zo, je hebt de cito-weken weer overleefd. Iedereen heeft zijn toetsen af, je hebt ze nagekeken en ingevoerd. Die klus is geklaard. Maar je hebt amper de tijd gehad om even kalm aan te doen of de volgende grote klus dient zich al aan: het schrijven van de rapporten.

Het schrijven van de rapporten is een klus waar leerkrachten vaak tegenaan hikken en die stress oproept. Dit heeft te maken met twee stressfactoren en eigenlijk ook nog met een derde.

Drie factoren die zorgen voor de stress van het schrijven van de schoolrapporten

Deze laatste weken voor de zomervakantie (bij ons in het noorden zijn het er nog 4) zijn killing voor velen. Op het werk moeten projecten af voordat de zomer start. Er moet afscheid worden genomen van collega’s. Borrels georganiseerd en toespraken voorbereid. Toch nog wat laatste overleggen ingepland. Er wordt nog hard gewerkt om de vakantieplanning of bezetting rond te krijgen.

Net alsof ik je vraag om een rond vierkantje te tekenen. Want juist in de laatste paar weken van het schooljaar ga je sprinten. Voor jezelf zorgen, hoezo? De finish is namelijk al in zicht. Maar juist deze laatste periode is onvoorspelbaar, vol onrust en extra moeheid. Dat kost meer energie. Als je dan ook nog gaat sprinten ga je nog meer energie gebruiken.

Waar leidt dit toe? Juist, overbelasting, uitputting. En dan kun je die eerste vakantieweek wel op je buik schrijven.

Een hardloper gaat pas sprinten als hij zeker weet dat hij op het laatste stuk niet nog een zwaar parcours doormoet, of als er nog veel gedaald en geklommen moet worden. Een laatste sprint is pas effectief als je precies weet wat je kunt verwachten. En dat weet je in deze periode niet.