Soms heb je van die gouden momentjes tijdens een coachgesprek. Afgelopen week was dat zo. Helemaal vol kwam ze binnen. Ze deed haar verhaal over de ontzettend lastige en uitdagende situatie die ze op haar werk in haar schoot geworpen had gekregen.
Ze vertelde hoe ze heel goed wel het gesprek erover was aangegaan en ook dat ze uiteindelijk wel gewoon moest dealen met de situatie zoals die nu was.
Een noodoplossing
Wat was er gebeurd? Terwijl ze op dit moment op halve kracht aan het werk is, hebben ze er in haar team een cliënt bijgekregen met erg moeilijk gedrag. Een tijdelijke noodoplossing volgens de teamleider omdat de cliënt uit zijn huidige groep gehaald moest worden. Haar afdeling was wat prikkelarmer en zo kon hij tijdelijk opgevangen worden terwijl er intussen gekeken werd naar een langere termijn oplossing.
En eigenlijk kon ze dit er niet bij hebben. Haar energie is laag, ze voelt zich snel overprikkeld en na twee dagen werken is ze heel erg moe.
Wat heb ik nodig?
Heel goed dat ze het gesprek met haar teamleider en directe collega is aangegaan. Met als insteek: hoe gaan we dit samen doen? En ook: wat heb ik nodig om deze situatie in elk geval een kans van slagen te geven.
Allereerst werden een aantal zaken besproken zoals hoe gaan we gezamenlijk om met deze cliënt bij bepaald gedrag en op wie kunnen we terugvallen als het uit de hand loopt. En haar teamleider sprak uit dat zij als begeleiders aan moeten geven als het voor hun gevoel niet meer gaat.
Verademing
Toen ze zo nog even na zaten te praten zat ze met haar kopje koffie in haar hand en zei vrij spontaan: en ja als ik dit maar heb! En ze wees naar haar koffiekopje in haar hand. Even van de groep af kunnen, een kopje koffie halen met aandacht, er even de tijd voor nemen en gaan zitten met een diepe zucht. Als dat er is dan kan ik het veel beter aan.
En wat fijn dat de intentie er in elk geval is dat daar ruimte voor wordt gemaakt, dat er even iemand anders op de groep is, zodat ze tussendoor even 5 tot 10 minuten van de groep af kan.
Ik voelde de verademing terwijl ze dat vertelde!
Kopje koffie
Wat mooi hoe dit ontstond. Ze voelde tijdens het gesprek hoe fijn het was zo te zitten met haar kopje koffie in dit voor haar en haar collega spannende gesprek. En realiseerde zich direct hoeveel dat haar bracht tijdens een werkdag. En hoe ze inmiddels dat kopje koffie drinken heeft verbonden met een oefening in aandacht.
Je stressniveau zakt
Ik zei haar dat ik gezien de situatie extra blij ben dat ze deze intentie heeft en dat haar teamleider hierin mee is gegaan. Deze mini-pauzes geven je allereerst een rustmoment en een moment om echt dieper adem te halen. Dat doet je lichaam en je geest goed. Je laadt even op zodat je daarna met een fris hoofd en meer ontspanning in je lijf verder kan met je werk. Je stressniveau zakt ook doordat de opgebouwde spanningsboog even wordt onderbroken.
Als het spannend wordt
Daarnaast helpen deze mini-pauzes haar enorm helpt om bij zichzelf te blijven. Door maar door te gaan in en na spannende situaties verleg je elke keer een beetje je grenzen. Als het spannend wordt ga je vaak meer in je hoofd zitten waardoor je nog minder van je lichaam en je adem opmerkt. Hierdoor ga je nog weer een stukje verder, meer bij jezelf vandaan eigenlijk.
Je hoofd gaat ook nog eens meedoen. Allerlei gedachten zoals: nou zo erg is het niet, ik val nog niet om dus ik kan het nog wel aan, tja die cliënt kan er ook niks aan doen dus ik zorg nog maar even door, ik mag niet zeuren die cliënt heeft het pas zwaar, dat van mij is veel minder erg.
Die gedachten nemen we voor waar aan waardoor we maar door en doorgaan zonder te stoppen en zo uiteindelijk veel te ver over onze grens gaan.
Je komt weer bij jezelf terug
Als je zo’n mini-pauze doet kom je eigenlijk elke keer weer bij jezelf terug. Je neemt je lijf waar en merkt op of er veel of weinig spanning is in je lijf. Je merkt op hoe moe je je eigenlijk voelt. Je voelt of je hoofdpijn hebt, die je vaak niet voelt als je alsmaar doorrent. Je merkt de gejaagdheid op in je lijf aan je hoge of snelle ademhaling of je hartkloppingen.
Als je dat echt kunt waarnemen dan neem je dat eerder serieus want je voelt het zelf. Je tetterende hoofd hoor je dan niet meer omdat je aandacht nu op je lijf is gericht in plaats van op je hoofd.
Dit soort momentjes van aandacht helpen je op deze manier niet alleen om meer ontspannen je werkdag door te komen en meer te genieten van de leuke momenten. Ze helpen je ook om je grenzen beter aan te voelen en serieus te nemen.
Mindful Morning: leer mini-pauzes creëren gedurende je drukke (werk)dag
Herken je dat bij jezelf? Dat je moeite hebt om je grenzen aan te geven op je werk? Dat je gemakkelijk doorrent zonder jezelf stopmomentjes te gunnen? En dat je eigenlijk snakt naar van die mini-pauzes op een werkdag?
Tijdens de mindful morning leer je wat voor mini-pauzes je met gemak kunt doen, hoe je ze zonder schuldgevoel doet en hoe je jezelf eraan herinnert om deze momentjes ook echt te nemen.
Dit alles natuurlijk in een ontspannen en fijne sfeer.
Aanstaande zondagochtend 31 maart is de eerstvolgende mindful morning.
Heb je interesse om deel te nemen? Kijk dan op www.marijkewillems.nl/mindful-morning
of stuur me een berichtje: info@marijkewillems.nl of 06-51806883.
*Photo by Lisa Fotios from Pexels
