Buiten wordt het licht steeds minder en overal gaat de energie omlaag. ‘Het is een tijd van contractie, van psychisch verval, van een psychisch tunnelgevoel’, zegt Jaap Voigt. Deze periode van het jaar gaat over loslaten en onthechten van oude gewoonten die niet meer zinvol zijn zodat je ze kunt loslaten.
Donkere dagen
Veel mensen hoor ik zeggen ‘bah die vreselijke donkere dagen, ik zal blij zijn als het weer lichter wordt’. We kunnen er niet zo goed tegen lijkt het, tegen de donkerte. Het voelt wat leeg en stil buiten ons en in onszelf. Dit niksige dat nu optimaal aanwezig is in de natuur, in onszelf, dat is moeilijk uit te houden.
Het staat ook haaks op de drukte van deze en de afgelopen weken. Meegaan in en toegeven aan deze stilte en dit gevoel van niksigheid voelt als afkicken van alle prikkels en alle drukte waar we ons dagelijks in bevinden.
Neigingen
Als je er aan toe kunt geven, aan de rust en de stilte van deze weken dan kan deze tijd van het jaar, deze donkerte je helpen om te reflecteren. Om datgene wat niet meer bij je past los te laten. Je kunt je afvragen welke neigingen of gewoonten niet meer dienend voor jou zijn.
Je kunt bijvoorbeeld merken dat je op je werk roddelt over een collega en dat je dat eigenlijk heel naar vind van jezelf en hiermee wilt stoppen. Of dat je merkt dat je eigenlijk niet echt luistert naar een collega, naar je partner, dat je die ander niet echt serieus neemt. Wellicht heb je opgemerkt dat je je niet werkelijk uitspreekt tegen je leidinggevende. Of dat je je heel verantwoordelijk voelt voor bepaalde zaken en steeds meer ervaart dat dat niet heilzaam is voor jezelf.
Dit zijn allemaal voorbeelden van neigingen van onszelf die we wel op een of andere manier kennen. Wanneer je ze vol aan kunt kijken, er vol het licht op kunt laten schijnen, kun je alle kanten ervan leren kennen. Dan kun je nog meer voelen wat je met die ander doet. En merk je ook op wat je hierin met jezelf doet. Aan welke oordelen je vast houdt, welke kwetsbaarheid of pijn je niet wilt voelen of welke kracht je jezelf niet durft toe te staan.
Ruimte maken
Deze stille en donkere tijd biedt je een bedding van bezinning. Door rust te nemen, wat aan te rommelen, je niet zoveel voor te nemen om te doen in deze weken, creëer je ruimte in jezelf om dingen op hun plek te laten vallen, om stil te kunnen staan bij ingevingen of inzichten die bij je binnen komen. Dit stilstaan helpt je in je groei en ontwikkeling. Dat wat niet meer bij je past, dat wat niet meer dienend is aan jou, dat kun je achterlaten. Zo ontstaat er ruimte in jezelf. Ruimte voor nieuwe dingen waarvan je nog helemaal niet hoeft te weten welke dat zijn.
Hoe kun je dat doen?
Durf het licht te laten schijnen op dat wat ongekend, ongewenst of ongewild is. Laat het licht er ten volle op schijnen, zodat je het helemaal in je op kunt nemen. Zo krijgt het de ruimte om op te lossen, te verzachten, te veranderen.
Vraag jezelf eens af welke neigingen in jezelf je achter je zou willen laten? Als je terugkijkt naar het afgelopen jaar, wat zijn situaties of gedragingen van jezelf waar je niet blij van wordt? Waarvan je het gevoel hebt dat je er jezelf of anderen mee geschaad hebt?
Zoals je een kopje in je hand kunt neerzetten of een prop papier in de papierbak kunt gooien, zo kun je een neiging niet zomaar wegzetten en ervan weglopen. De neiging is deel van jou. Delen ervan ken je en delen ervan ken je niet. Die delen die je helemaal kent, kun je gemakkelijker laten, daar ben je je bewust van. De delen die je nog niet of nog niet helemaal kent, kun je niet loslaten. Je weet immers niet wat je precies hebt los te laten.
Zet het in jouw licht
Kijk eens of je deze neiging helemaal in jouw licht kunt zetten. Als er een schuldgevoel of gevoel van schaamte bij komt, laat dat er dan zonder oordeel zijn. Dit is het wat jij niet meer wilt. Laat het helemaal in jou aanwezig worden. Voel eraan, proef het, hoe dat van jou is, hoe jij dat doet, wat jij dan voelt, wat je je dan in je lichaam gewaar wordt. Zie de situaties voor je. Laat het er helemaal zijn, verken alle kanten eraan en neem het helemaal op in jouw licht. Zo is het. Oordeel niet en wees mild met jezelf.
Dan zeg je dag: dag neiging van me die ik zo goed ken, waarvan ik nu afscheid neem omdat ik merk hoe deze mij niet meer verder helpt. Laat het op jouw eigen wijze los, laat het gaan als een ballon aan een touwtje, als een langsvarend schip, als een geluid dat wegsterft, of met een ander beeld of gebaar dat bij jou opkomt.
Je gaat hem zeker nog tegenkomen, deze neiging. Dan kun je zeggen ‘Dag daar ben je weer.’ en misschien ook ‘Deze hoedanigheid kende ik nog niet van je. Fijn om kennis te maken,’ Dat geeft jou tenslotte de kans om hier anders mee om te gaan.
Helderheid
Wanneer je ‘rommel’ opruimt, worden de dingen die blijven weer helder. Dus kijk vooral ook naar de ruimte die er nu is en naar de dingen die daarin helder verschijnen.
