Je bent er zó klaar mee om alsmaar belangrijke taken uit te stellen, om teveel avonden door te werken, om jezelf weer ja te horen zeggen tegen dingen die je eigenlijk niet wil. Je hebt eindelijk besloten om het anders te doen, dus moet er ook NU verandering komen. Echter hoe je ook vanalles probeert en hoe je je ook inzet, toch lukt het je vaak niet om jezelf die fijnere gewoontes aan te leren.
Automatische piloot
Vaak komt dit doordat we onszelf te hoge doelstellingen opleggen. Deze vervelende gewoonten zijn in de loop der jaren heel sterk ingesleten in jouw systeem. Ze zitten in jouw automatische piloot opgeslagen dus dat vraagt een hoog bewustzijn om ze te veranderen. Om ze te veranderen moet je hierop volledig wakker en aanwezig zijn. Want de weg der gewoonte neemt het zo weer van jou over als je even niet oplet.
Hoge verwachtingen
In deze tijd komen er klanten naar me toe die juist nu bepaalde patronen af willen leggen. ‘Het sluimert al een tijdje’, geven ze aan, ‘en nu heb ik de tijd en aandacht om hiermee aan de slag te gaan’.
Ik voel hun enthousiasme en hoor hun gedrevenheid in de doelen en resultaten die ze voor zich zien. En echt, ik houd ervan om met klanten te werken die er zo voor gaan, waar de motivatie tot veranderen zo voelbaar is. Echter de lat wordt heel hoog gelegd en op deze wijze gaat het natuurlijk weer niet lukken. De verwachtingen zijn hoog dus de faalkans ook. Er hoeft maar iets niet meteen goed te gaan in het proces en er komt frustratie en boosheid op jezelf dat het je wederom niet is gelukt. Het bijltje wordt er al snel weer bij neergelegd.
Een uitspraak die ik mezelf deze weken dan ook weer vaak hoor zeggen in mijn coachsessies is: “Leg je lat zo laag mogelijk.” Klanten kijken me dan vaak aan van oh oké en jij denkt dat dit me gaat helpen?! Dan vertel ik vaak over het aanleggen van een nieuw graspaadje.
Een nieuw graspaadje aanleggen
Wat maakt het nou zo moeilijk om nieuw gedrag aan te leren en te stoppen met dingen die je niet meer wil? Stel je een ingesleten paadje in het grasveld voor. Zo eentje waar talloze fietsbanden de hoek hebben afgesneden. Eerst was het paadje nauwelijks zichtbaar maar hoe meer ingesleten door fietsers en brommers, hoe zichtbaarder het paadje werd en hoe gemakkelijker daar steeds meer fietsers en ook wandelaars gebruik van gingen maken. Als vanzelf, zonder erover na te hoeven denken! Als dat paadje er niet had gelegen dan was het niet vanzelfsprekend geweest om daar te fietsen. Dan hadden talloze fietsers gewoon de hoek van de van twee paden gevolgd.
Want wat het gemakkelijkst lijkt dat doen we als vanzelf. Daar hoeven we geen keuze te maken, daar doen we zonder na te denken. Het kost ons nauwelijks energie en dat doet ons brein het allerliefste.
Platgetrapte grassprietjes
Een niet ingesleten pad nemen, daarvoor moet je een keuze maken en dat moet je zelf bedenken. Dat vraagt veel van jouw brein aan energie. Als je bijvoorbeeld minder wil uitstellen en op je social media doorbrengen en in plaats daarvan direct aan je taken wil beginnen dan is dat echt een hele uitdaging voor jouw brein. Het is als dat grasveld dat daar ligt met een pad eromheen en waar jij een nieuw paadje dwars doorheen moet maken.
Hoe doe je dat dan? Eerst loop je er gewoon maar eens overheen. De volgende keer echter staan die platgetrapte grassprietjes gewoon weer omhoog dus vergeet je wellicht helemaal dat je over het grasveld zou lopen. En waar liep je dan de vorige keer precies? Want dat zie je nu ook niet meer. Het kost vervolgens heel wat keren voordat dat paadje een beetje ingesleten raakt.
Bewustzijn
Zo gaat dat ook in je brein. Daar moet je ook nieuwe paden aan gaan leggen. Die moeten een vaste route gaan worden. En daar heb je bewustzijn voor nodig. Wanneer je volop in de haast en op de automatische piloot leeft vergeet je die nieuwe paden. Voordat je het weet is je dag om en denk je oh ja ik zou het zo gaan doen, helemaal vergeten.
Wat kun jij nu doen?
Kijk eens voor jezelf wat jij graag wil veranderen. Wil je je bijvoorbeeld beter concentreren, minder uitstellen van vervelende taken, minder jezelf afleiden als je eigenlijk aan het werk moet. Bedenk dan voor jezelf wat jouw allerkleinste stapje is wat jij hierin kunt doen. Iets wat je NU kunt doen. Waardoor je direct in beweging komt. Dan is het heel gemakkelijk om ook het volgende stapje te zetten. Om het morgen gewoon weer te doen. En als je het een dagje vergeet, jammer maar niet getreurd, elke dag biedt je nieuwe oefenkansen. Dat graspaadje is al een klein beetje platgetrapt dus dat kun je wel weer terugvinden. Als je alles als een oefening ziet en het niet direct de grande finale is wordt het heel gemakkelijk om te doen. En het mag makkelijk zijn, echt.
Bedenk het allerkleinste stapje dat jij kunt zetten zodat ju NU in beweging kunt komen.
*Photo by Andrew Wolff on Unsplash
