En waarom het zo moeilijk is om het ook echt te doen.
Hoe harder ik aan het werk ben, des te moeilijker vind ik het om mezelf een pauze te gunnen. Terwijl ik het dan juist het hardste nodig heb. Als ik echt lekker – of niet lekker – hard aan het werk ben, maakt niet uit met wat, dan wil ik het allerliefste doorbijten en niet meer loslaten.
Als ik dan toch even koffie neem en me dwing tot een paar minuten met mijn koffie in mijn hand uit het raam staren dan raast en schreeuwt het van binnen in mij dat ik dóóór moet gaan. Ik voel dan een soort van doorgaande sjees in me die eigenlijk niet tot bedaren te brengen is. Er komen dan gedachten langs van ‘nou ehh hier heb ik nu ff echt geen tijd voor, ik heb meer te doen hoor’. Of: ‘tja dit is nutteloos ik heb wel wat beters te doen’. En zo laat ik me dan meeslepen door mijn gedachten. Terwijl ik ergens heel goed weet dat het voor mij gevoel van rust en ontspanning en zelfs voor mijn gezondheid beter zou zijn om er even aan toe te geven.
Het Moet af!
En dit kan gebeuren als ik als een malle door mijn huis tier op de schoonmaaktoer. Dit kan gebeuren ook als ik werkzaken af wil hebben. Dan heb ik me erin vast gebeten en moet het af! Want het is namelijk Heel Belangrijk!!!
Dan kan ik de tijd vergeten waardoor we veel te laat eten en ons avondprogramma in de knel komt. Waardoor ik vervolgens op de kinderen ga lopen mopperen dat zij op moeten schieten. Jaja lekker makkelijk. En dan kom ik tot het besef dat ik me heel goed voelde toen ik bezig was met mijn werk. Dat ik vond dat ik heel erg nuttig bezig was en dat het echt heel belangrijke zaken waren.
Waar ben ik mee bezig?
Maar als ik dan met mijn kids bezig ben dan denk ik ‘waar was ik mee bezig?’ en realiseer ik me weer wat echt belangrijk voor me is. Terwijl ik dan in de stress bezig ben met het spitsuur thuis van kids halen, koken, tijd maken om met het huiswerk te helpen, snelsnel de was uit de machine halen want morgen echt die kleding nodig, hond uit te laten enzovoorts dan heb ik alweer fikse spijt dat ik te lang ben doorgegaan en vraag ik me af hoe belangrijk die klus eigenlijk is waar ik me op had gestort.
Hoe komt dat nou?
Hoe komt dat nou? Ik weet namelijk heel goed als ik me zo vastbijt en eigenlijk wil stoppen dat ik er straks spijt van heb. En ook hecht ik er veel waarde aan dat ik er echt met mijnaandacht bij ben als ik de kinderen ophaal en met de avondspits met ze bezig ben. En toch kan ik me dan moeilijk van mijn werk of andere ‘veel belangrijkere’ bezigheden wegrukken.
Een supermechanisme
Dat heeft te maken met onze automatische piloot. Een supermechanisme dat wij hebben dat ons helpt efficiënt in deze wereld te functioneren. Ongeveer 95% van ons gedrag doen we op de automatische piloot. Dit gebeurt in ons brein, in ons neurale netwerk. Dat functioneert supersnel en heel efficiënt.
De andere kant van die snelheid is dat het ons alweer terugzet in oud gedrag voordat we ons maar hebben gerealiseerd wat we ook alweer wilden doen of hoe we wilden reageren. ‘Oh ja ik wilde wat vaker even pauze nemen, ik wilde me minder haasten, ik wilde niet meer te laat komen, ik wilde eerder stoppen met werken’. En ook: ‘Oh ja ik zou niet meer zo kritisch zijn op mezelf, ik zou me niet meer zo druk maken om dat gedrag van die collega’.
Je weet het heel goed
Dit zijn van die momenten waarop je bij jezelf uitroept: waar ben ik toch mee bezig?! Terwijl je heel goed weet dat je het zo niet wil, laat je je toch weer overnemen. En hoe vaak je je ook hebt voorgenomen om het anders te doen, het lukt je soms even en dan merk je dat je weer terugvalt op je oude patroon.
Deze voornemens hebben we gemaakt met ons reflectieve brein. Dat is dat deel van het brein waarmee je kunt denken als je langzaamaan doet, als je niet vol zit met haasten, met teveel te doen hebben, met drie dingen tegelijk doen. Dit deel van je brein neemt welbewuste acties en beslissingen in plaats van het snelle brein dat zich direct mee laat voeren met wat er op hem afkomt.
Train je langzame brein
Door te vertragen, door langzaamaan te doen, door af en toe even te stoppen met waar je mee bezig bent en een mini-pauze te nemen.
Als je dat doet dan versterk je je reflectieve ofwel langzame brein. Elke keer dat je bewust even stopt, bewust kiest om iets wel of juist niet te doen dan train je dit deel van je brein. Dit helpt je om nieuwe gewoonten aan te leren, om te bedenken oh ja wacht even nu ben ik weer zo gehaast aan het lopen terwijl ik eigenlijk gewoon de tijd heb. En dan kun je direct je pas vertragen en meer ontspannen rondlopen.
En langzaam maar zeker gaat je langzame brein steeds meer op de bestuurdersstoel zitten en neemt het over van de automatische piloot. En dan wordt het steeds eenvoudiger om je gewoonten te veranderen of als je gedrag wil veranderen omdat dat niet meer voor je werkt maar tegen je.
Neem wat vaker een mini-pauze
Dus laat je niet gek maken door je snelle brein en neem wat vaker een mini-pauze. Kijk eens voor jezelf of je mini-momentjes kunt nemen op een dag. Adem even diep uit en in, kijk op de fiets eens om je heen, hoor de geluiden om je heen, vertraag je pas, drink langzaam je koffie of thee.
Mindful Morning
Wil je jezelf graag wat langer de tijd geven om bij jezelf stil te staan en te reflecteren op hoe jij je mee laat slepen door de waan van de dag en door jouw eigen gedachten en gedoe? Lees hier dan meer over de Mindful Morning op zondag 31 maart: een ochtend me-time waarin je jezelf even helemaal stilzet, waarop je jezelf oplaadt en onderzoekt welke kleine stapjes jij in je dagelijks leven kunt zetten naar meer rust en ruimte voor jezelf.
Jezelf voor een langere tijd stilzetten zie ik ook als een bron waaraan je je kunt laven. Als je wat langere tijd met aandacht bij jezelf zit kom je allerlei van je mechanismen tegen waarmee jij je staande houd in jouw leven. Je krijgt meer zicht op onderliggende gedachten die je gedrag sturen en onderlinge gevoelens of emoties. Dit helpt je om in je dagelijks leven gemakkelijker andere keuzes te maken.
En als je wat langer stil bent en met je aandacht bij jezelf bent dan veranker je dat ook in je lichaam. Doordeweeks in de drukte van alledag kun je daar dan gemakkelijker contact mee maken. Het is dichterbij je.
*Photo by Brandon Couch on Unsplash
